HOME


در دایره‌ای که آمد  و رفتن  ماست                 او را  نه بدایت نه نهایت  پیداست

کس می نزند دمی در این معنی راست               کاین آمدن از کجا و رفتن بکجاست


***


بر  من قلم  قضا چو  بی من  رانند                 پس نیک و بد ش ز من چرا میدانند

دی بی من و امروز چو دی بی من و تو                فردا به چه   حجتم به  داور خوانند